Воплескі даланёю адною (Алесь Разанаў) Страница 2 - Литвек

*

Складаецца верш —

краявід

угадвае словы.

*

У вываратнях:

віхура

атабарылася ў бары.

*

Цепліцца свечка:

спяць

з усмешкай цюльпаны.

*

Спыняецца і ад'язджае

цягнік:

тойсамы

усюды дождж.

*

Ад незнаёмкі:

абходжу Брэмен

з ружаю на грудзях.

*

Збіраюцца хмары:

будуе гром

нанава горад.

*

Каму пацалунак,

каму ласунак,

а разам

паразуменне:

ружа і чмель.

*

Крыніца:

ў прыгоршчы

зачэрпваю глыбіню.

*

Змяркаецца:

пераходзіць

дарогу лес.

*

Не бачылі?!.

Выставіў крот

свой андэрграўнд

на агародзе.

*

Без сёння:

бяссонне глядзіць

у ноч.

*

Бачацца з вечнасцю —

у сустрэчы

воблака і гара.

*

Тут плавала,

там шкандыбала —

качка

ляціць па-над берагам

і па-над ракой.

*

Шматкроп'е і клічнік:

паклікаў

маланку дождж.

*

Стукае дзяцел –

тлўмачыць,

хто яна й што,

сасне..

*

Не мае айчыны?!.

Лагчынай

сунецца постаць —

ад аблачыны.

*

Рака адступаецца —

сквар

дол латае і цыруе.

*

Усюды набыўся:

дождж

вядуць ручаі —

дадому?!.

*

Набраў і нясе бярэмак

пылу віхор:

у дакор –

мо некаму?!.

Мо нікому?!.

*

Варушыцца купіна:

мурашы

на кірмашы —

у лета.

*

Залева:

у Шпрэвю

плывуць дамы.

*

«Любіш мяне?!.» —

Дзядоўнік

скубе каза

і ківае.

*

Мусіш дагнаць?!.

Ручай

спяшаецца за залевай.

*

Люляецца —

выхваляецца

лодка прад берагам,

што плыве.

*

Ну хто што паклаў тут?

Сабака

абнюхвае шапку

у жабрака.

*

Туды і сюды:

над затокай

гушкаюць ластаўкі

вышыню.

*

Не ўсё яшчэ?!.

Лічыць

іглічыны на яліне

дождж.

*

Убачыў на ходніку грош,

дакінуў другі:

ў набытак.

*

Гутараць між сабою

дзве маладзіцы,

праходжу

між імі: х т о ?!.

*

Штось выпільноўвае?!.

Заплыла

пляміна ў лужу.

*

Рэха — басяк:

сабака

латае брэхам плот.

*

Заварушыліся дрэвы:

далечыню

вядзе навальніца.

*

Паклалася вулачка

ручніком,

а камяні пірагамі:

хадзе дарунак.

*

Лета.

З кашулі

здзьмухваю мураша –

у лета.

*

Датворвае створанае?!. –

Змывае

сляды і абліччы

дождж.

*

I тут пабудзе,

і там —

дзяўчына:

позіркі — матылькі.

*

П'янее:

вада

падае вадаспадам.

*

Выйшаў удзень,

а вярнуўся ўначы:

«Дзе быў?!.» —

пытаецца ціша.

Нанова дома.

*

I я з ёю быў!..

Іду

слядамі ўчорашняй навальніцы.

*

Голас — ружанец:

па пацерках раздае

качка-крыжанка

сажалку качанятам.

*

Спёка:

у сонца

павелічальнае шкло.

*

Ручай, выручай!..—

Дадому

знаходзь дарогу.

*

Сялюся ў мінулае —

гліна

пытаецца: «Назусім?!.»

*