Литвек - электронная библиотека >> Алесь Петрашкевіч >> Драматургия >> «Приласкать и уничтожить!» >> страница 25
и уничтожить!». Иллюстрация № 3">

Спіс выкарыстанай літаратуры

Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі. Т. 1. Кн. 1 і кн. 2. Вільня — Нью-Ёрк — Менск — Прага. 1998.

Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі. (Дакументы і матэрыялы). Запісы Беларускага інстытута навукі і мастацтва. Мюнхэн. Кнігі 2[8] 1963, 3[9] 1964, 4[10] 1966.

Захар Шыбека. Нарыс гісторыі Беларусі. 1795–2002. Мн., 2003.

Октябрь 1917 и судьбы политической оппозиции. Часть II. Гомель, 1993.

Турук Ф. Белорусское движение. М. 1921.

Антон Луцкевич. Материалы следственного дела НКВД БССР. Мн., 1997; Яго ж. За дваццаць пяць гадоў. (1903–1928), Мн., 1991; Яго ж. Да гісторыі беларускага руху. Мн., 2003.

Язэп Лёсік. Творы. Мн., 1994.

Алесь Гарун. Матчын дар. Думы і песні. 1907–1914. Мн., 1918.

Макар Краўцоў. Усебеларускі з’езд 1917. Газ. «Наша ніва». 1997. 20 кастрычніка.

Канстанцін Езавітаў. Першы Усебеларускі кангрэс. Час. «Беларуская мінуўшчына». 1993. № 1.

Аркадзь Смоліч. Вяртанне з небыцця. Газ. «Навіны Беларускай Акадэміі». 1992. 11 снежня.

Канчар Е. С. Из истории общественных, национальных и революционных движений белорусов. Час. «Неман», 1993, № 1.

Варонка Я. Беларуская справа міравой нарады ў Версалі. Коўна, 1919; Яго ж. Беларускі рух ад 1917 да 1920 году. Коўна, 1920.

Станіслаў Рудовіч. Усебеларускі з’езд 1917. Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 6, ч. 11. Мн., 2003; Яго ж. Газ. «Пагоня», 1999, 24 чэрвеня — 29 ліпеня.

Сідарэвіч А. М. Беларуская Народная Рэспублікі. Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 1. Мн., 1993; Яго ж. Акт скіраваны ў будучыню. Газ. «ЛіМ». 1992. 20 сакавіка; Яго ж. Антон Луцкевіч: Главы из книги. Час. «Неман». 1990. № 7; Яго ж. Апошнія дні Антона Луцкевіча. Час. «АRСНЕ». 2006. № 10.

Платонов Р., Сташкевич Н. Тернистый путь к свободе: к вопросу о становлении бел. нац. государственности. Час. «Неман». 1992. № 10–11.

Скалабан В. Беларусь і Украіна: разам да незалежнасці. Час. «Спадчына». 1998. № 1; Яго ж. Удзел ва Усебеларускім з’ездзе як падстава для рэпрэсій. Матэрыялы навукова-практычнай канферэнцыі. Мн., 1998; Яго ж артыкул у Беларускім гістарычным зборніку. Беласток. 2001. № 15; Яго ж. Проза Максіма Гарэцкага як гістарычная крыніца. Гуманітарны гістарычны веснік. 1997.

Аліса Ланге. Як гэта было. Газ. «Народная воля» 1998. 10 верасня.

Кулевіч I. Р. Першы Усебеларускі з’езд: гістараграфічныя праблемы. Веснік Гродзенскага дзяржаўнага універсітэта. Серыя 1. Гуманітарныя навукі. 2003. № 1 (18).

Дарашчонак П. Праблемы дзяржаўнага самавызначэння Беларусі ў публікацыях перыядычных выданняў. Час. «Журналістыка», Мн., 2003.

Атрашэўскі К. Прачытайма тэкст забыты. Газ. «ЛіМ». 1999. № 1.

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 1–6 ч. II. 1993–2003.

Пра аўтара

Аляксандр Лявонавіч Петрашкевіч — драматург і кінадраматург, гісторык, публіцыст; лаўрэат Дзяржаўнай прэміі і заслужаны работнік культуры Беларусі, кандыдат гістарычных навук, ганаровы прафесар Беларускага дзяржаўнага універсітэта культуры і мастацтва. Нарадзіўся на Талачыншчыне 1 мая 1930 года.

Працаваў першым рэктарам Мінскага інстытута культуры і загадчыкам аддзела культуры ЦК КПБ. У якасці адказнага сакратара і намесніка галоўнага рэдактара БелСЭ быў аднім з арганізатараў энцыклапедычнай справы ў Беларусі, узначальваў рэспубліканскі Арганізацыйна-метадычны цэнтр па падрыхтоўцы да друку і выданню шматтомнай гісторыка-дакументальнай хронікі «Памяць».

Ім створана больш за 30 драматургічных твораў, многія з якіх перакладаліся на рускую, украінскую, латвійскую, эстонскую і іншыя мовы. Ставіліся прыкладна ў 70 тэатрах вялікай краіны. Сярод камедый і фантасмагорый «Адкуль грэх?», «Укралі кодэкс», «Злыдзень», «Куды ноч, туды і сон»; драмы «Трывога», «Соль», «Напісанае застаецца», «У спадчыну жыццё», «Дагарэла свечачка», «Змова» і інш. Яму ж належыць серыял з 18 гістарычных драм і трагедый, якія ўяўляюць сабой канцэптуальную мастацкую гісторыю Беларусі ў дзейных асобах, што ахоплівае час з IX да XXI стагоддзя. Друкаваліся ў зборніках «Воля на крыжы» і «Здрапежаная зямля».

Па сцэнарыях кінадраматурга былі зняты дакументальныя стужкі пра Францішка Скарыну і Канстанціна Астрожскага і пастаўлены мастацкія фільмы «Уваскрэсная ноч», «Прарок для Айчыны» і пяцісерыйны фільм пра ўдзел моладзі Беларусі ў партызанскай барацьбе супраць германскага фашызму «Нас выбраў час» (у сааўтарстве з Уладзімірам Халіпам).

Примечания

1

Соч. М.-Л. 1926. Т. 13, стр. 165.

(обратно)

2

Аповед дэлегата Кузьмы занатаваны Максімам Гарэцкім. Надрукаваны ў газеце «Беларускі звон» 1 верасня 1922 г.

(обратно)