бит шатлык төркеме!

Шат–шат–шат.

Шат, шат шатлык без,

Җырлыйбыз да биибез.

Гүзәл татар телебезне,

Данлы татар телебезне

Зурлыйбыз, кадерлибез.

Шатлык алып килдек бүген

Сезнең һәммәгезгә дә.

Бергәләп күңел ачарбыз

Бик рәхәт булыр безгә.

Шат–шат–шат.

Төркемебез безнең – «Шатлык»,

Шатлыклар өләшәбез.

Әйдәгез әле бергәләп

Җырлыйбыз да биибез.

Уйныйбыз да көләбез.

Шатлыклар өләшәбез.

Шат–шат–шат.

Җыр, моң, сафлык өләшәбез,

Шатландырып һәркемне.

Сер бирмибез, сынатмыйбыз −

Без бит шатлык төркеме!

Шат – шат – шат.

ЧИБӘР ЕГЕТ

Серле карашларың белән

Син текәлеп карадың.

Син текәлеп карадың да,

Йөрәккә ук кададың.

Кушымта:

Ник текәлеп карадың да,

Гашыйк иттең үзеңә?

Кара әле чибәр егет,

Тагын кара күземә!

Көнләшәм сине кызлардан,

Гел сине уйлап йөрим.

Күреп торам кызларның да

Һәммәсе сине күзли.

Кушымта:

Гашыйк итеп син үзеңә,

Битараф каласыңмы?

Янымнан үтеп китәсең,

Мин көтәм карашыңны.

Түземлегем бетте минем,

Үзем киләм каршыңа.

Биергә сине чакырам,

Ни диярсең ансына?

Әйдә, әйдә чибәр егет,

Бие, карап күземә!

Серле карашларың белән

Гашыйк иттең үзеңә.

Люция Аблеева

ТУГАН ЯККА КАЙТТЫМ

Туган якка кайттым,

Миләш өзеп каптым

Күзләремнән тамды яшьләрем.

Ачы түгел миләш,

Сагынылган кардәш,

Кайтармыйча торды эшләрем.

Йортлар инде башка,

Алар күккә аша

Берсе-берсе белән ярышып.

Ләкин урам таный,

Миңа бармак яный

Әллә чынлап, әллә шаярып.

Миләш, синең җимеш

Бигрәк тәмле, имеш.

Туган якта микән үскәнгә?

…Төштем сукмаклардан

Килеп аръяклардан

Тик уйларым йөгерә үткәнгә.

Мәсүфә Әюпова

САГЫНУ

Кемнәр уйлап чыгаргандыр

Бу сагыну хәлләрен.

Серләремне сезгә чишәм,

Өзгәләнгән мәлләрем.

Кушымта:

Бүген төннә төшләремә

Зинһар өчен кер әле.

Яратуларыңны сөйләп,

Җанга җылы өр әле.

Сагынуларны исәпләргә

Үлчәмнәр җитмәс иде.

Күңелдәге бу сагышлар

Мәңгегә китмәс инде.

Сагынуга дәва булыр

Кош теледәй хат салсаң.

Син – минеке, мин – синеке,

Дигән антны акласаң.

САБАНТУЙ

Гомер бакый минем халкым

Сабантуйлар уйнаган.

Бар милләтне бер мәйданга

Менә шулай җыйнаган.

Кушымта:

Гөрли бүген туган якта

Ямьле сабантуйлары.

Хезмәт сөйгән якташларның

Матур хәтта уйлары…

Гасырлардан гасырларга

Бу йола күчә килә.

Берәү җырлый, берәү бии,

Ә берәү атта җилә.

Кушымта:

Бәхет, шатлык, сөенечкә

Уралган бүген халкым.

Икмәк үстеручеләрнең

Беләләр бездә хакын!…

Туй булгач, туй булсын әле

Уйнагыз, гармуннарым!…

Кунакларның күңелендә

Калсыннар җыр-моңнарым…

Кушымта:

Чигелгән сөлге эләкте,

Иң өлгер, иң шәп атка.

Сабантуйда табышканнар

Калмыйлар бездә ятка!

Флюр Абдракипов

УФА КИЧЛӘРЕ

Күңел түремдә саклана

Уфа кичләре.

Яшлек моңына уралган

Сирен исләре.

Кушымта:

Серле Уфа кичләрендә

Мин сине таптым.

Гомерлеккә ярым булдың,

Сине яраттым.

Агиделдә балкып яна

Уфа утлары.

Онытылмас хискә чумган

Шул минутларым.

Җилкендерә саф мәхәббәт,

Якты хыяллар.

Сөю тулы йөрәгемә

Дөнья сыядыр.

РЕЗИДАЛАР

Резида гөлләре үсә

Гөлбакчамның түрендә.

Берсе ямьли тирә якны,

Берсе йөрәк түремдә.

Кушымта:

Мәхәббәтем Резидамны

Бигрәк инде яратам.

Назлы гөлләремә күмеп

Тик үземә каратам.

Резида гөлләрем матур,

Бүтәнгә чагыштырмам.

Сөйгән ярым Резиданы

Ятларга алыштырмам.

Резидам минем язмышым,

Көтәм сине күрергә.

Бакчабызда гөлләр үсәр

Бергә булыйк гомергә.

Рәфига Усманова

АЛМАЛАР ӨЗЕЛДЕ, ӨЗЕЛДЕ

Алмалар исенә исердең,

Уч төптәген жиргә төшердең.

Карашың бүтәнгә күчердең,

Хыянәтең авыр кичердем.

Кушымта:

Алмалар пештеләр алланып,

Йөрәгем утына ялманып.

Алмалар өзелде, өзелде,

Бакчамда көз инде, көз инде.

Пешкәне сутлыдыр алманың,

Борылып күзең дә салмадың.

Синнән башка яши алмамын,

«Син – алсу алмам» – дип алдадың.

Алмаларны жыеп алыгыз,

Сөлгеләргә юып салыгыз.

Алмадай гомердә гомергә

Пар алмадай бергә калыгыз.

Кушымта:

Алмалар пештеләр алланып,

Йөрәгем утына ялманып.

Алмалар өзелде, өзелде,

Бакчамда көз инде, көз инде.

ЦУНАМИ

Бар дөньямны ялмап алды

Утлы хис, тынмас тойгы.

Сихермени? Йөрәгемне

Үзенә бәйләп куйды.

Кушымта:

Әйтеп торам: «Ярамый!».

Аңламый, тыңламый.

Мәхәббәтем, – дулкын, вулкан,

Йөрәгемдә цунами.

Цунами,

Цунами,

Йөрәгемдә цунами…

Хисләр ташты, йокы качты,

Күңел кая тартыла?

Дулкын сымак чайпалдырып,

Әллә кая чакыра.

Кушымта.

Давыл, гарасаты белән

Күңелдә диңгез шаулый.

Бер канунга да буйсынмый,

Дөньядан нидер даулый.

Кушымта:

Әйтеп торам: «Ярамый!»

Аңламый, тыңламый.

Мәхәббәтем дулкын, вулкан,

Йөрәгемдә цунами.

Цунами,

Цунами,

Йөрәгемдә цунами.

Венер Фаттахов

ӘТКӘЙ ЙОРТЫ

Күләгәсендә чәчәкләр,

Тәрәзәдә алмагач,

Үпкәлидер алмалары

Җыючысы булмагач.

Кушымта:

Әткәй йорты, әнкәй йорты,

Алмалары коелган.

Эх, чабып бер кайтыр идем,

Юллар инде уелган.

Алмагачның күләгәсен

Баскан алтын яфраклар.

Тик төшләргә генә керә

Туып үскән туфраклар.

Өем түгел, илем дә бит

Чүп-үлән асларында.

Эх, әтиле йортка кайтып

Үләнгә капланырга!

АК ЙОЗАКЛЫ АК ИШЕК

Ак йозаклы йорт алдында

Калды яшьлек еллары.

Җәйләр саен бер урарга,

Эх, кая соң юллары?

Кушымта:

Ак йозаклы ак ишекне

Ак томаннар каплаган.

Ничә еллар инде кайтып

Шакыр вакыт тапмаган.

Ак йозаклы ак ишекне

Ачы җилләр шакыйдыр.

Күпләр микән туган якка

Кайтыр вакыт тапмыйдыр!?

Җилләр белән колакларга

Килә ишек тавышы.

Ак йозакта ак томандыр,

Эх, эчетә сагышы!

Томан аша чая яшьлек,

Кайтыгыз, дип чакыра.

Кайтып шунда, ишек шакып,

Эх, торырга чак кына!

Фәния Габидуллина

ТӨШЛӘРЕМНӘН ГЕНӘ ЮГАЛМА

Сагынуларым булып кайтасыңмы,—

Көн дә сине төшләремдә күрәм.

Ник әйттем соң юксынырлык булгач:

«Сине түгел, башка берне сөям»…

Томан арасыннан елмаясың,

Күзләреңдә сөю уты һаман.

Йөгереп барып кочаклыйсы иде,

Тик арада ята куе томан.

Үкенүләрем булып керәсеңме

Төшләремә минем кабат-кабат.

Күңелемнең бер ярсу чагында

Үзем әйттем: «Башка берне ярат!»

Хәзер менә сагынып көтеп алам,

Төшләремдә елмай кабаттан.

Күкрәгеңә ятып елар идем…

Ни кызганыч, инде таң аткан.

МАЯГЫМ БУЛ

Мин бәхетле, —

Яннарымда тик син булсаң.

Иңнәремдә

Кулларыңның көчен